Ερωτικές αλχημείες

Μέρες το γυρόφερνα στο μυαλό μου. Τελικά το αποφάσισα. Έβγαλα απο το ντουλάπι το μεγάλο μπωλ και εκείνη την ξεχωριστή κουτάλα με την έντονη προσωπικότητα – ναι, κόκκινη είναι – και ξεκίνησα με προσοχή να ρίχνω τα υλικά. Η συνταγή αν μη τί άλλο ασυνήθιστη. Πρώτα έβαλα τη χημεία. Την τοποθέτησα με μεγάλη προσοχή στον πάτο του διάφανου μπωλ και την προετοίμασα για να υποδεχθεί τον ενθουσιασμό, που καταιγιστικός καθώς είναι θα την στρίμωχνε λίγο. Ευτυχώς τα βρήκαν μεταξύ τους και δεν υπήρξαν εκατέρωθεν διαμαρτυρίες. Μόνο που τα δύσκολα τώρα άρχιζαν.

½ της κούπας πάθος

1 ολόκληρη έρωτα

1/3 ζήλεια

μια κοφτή κουταλιά της σούπας αγάπη

1 κουτ. του γλυκού αλήθεια

1/2 ψέμα

...και το κερασάκι (αναπόσπαστο στοιχείο κάθε σχέσης)

1 ½ βαρεμάρα

Τα ανακάτεψα όλα για λίγα λεπτά. Η κουτάλα μου έβγαζε φωτιές. Ο ενθουσιασμός τα είχε κάνει ''πλακάκια'' με τη συνήθεια και ανά τακτά χρονικά διαστήματα έφτυναν πάνω στην ποδιά μου την αδιαφορία τους.

Τη στιγμή που πάλευα να τα βάλω όλα στο μπλέντερ, για ένα πιο ομοιόμορφο αποτέλεσμα, χτύπησε το τηλέφωνο.

''Τί φτιάχνεις;''

''Χμμμ....ας πούμε ότι κάνω αλχημείες''.

''Γλυκές;;''

''Ερωτικές''.

''Ερωτικές;;;; Κι εγώ δεν έχω λόγο σε όλο αυτό; Εδώ! Εμένα να ρωτήσεις φιλενάδα. Έχεις τον κατάλληλο άνθρωπο για αυτή τη συνταγή. Είμαι σίγουρη ότι έτσι ξενέρωτη όπως είσαι εσύ θα έχεις παραλείψει πολλά!''

''Πολλά ε; Για πες.....''

''Απιστία έβαλες; Αμφισεξουαλικές φαντασιώσεις; Κοινόβιες ερωτικές περιπτύξεις; Προκαθορισμένες επιλογές; Κοινωνικά στερεότυπα;''

''Δε χωράνε στο μπλέντερ.''

''Στο κεφάλι σου δε χωράνε! Αν θες το τέλειο μόνο έτσι θα το βρεις. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για έναν, αλλά για πολλούς. Η τελειότητα ενέχει πολυπλοκότητα.''

Ε, λοιπόν ας πειραματιστώ με την.....τελειότητα.

Παρτούζα για να πολεμήσω τη συνήθεια και τη βαρεμάρα, αμφισεξουαλικότητα για ποικιλία, απιστία για τόνωση της μόνιμης σχέσης.

Πλέον τα είχα όλα κομματιασμένα στο μπλέντερ μου. Λίγο ακόμα και θα γίνονταν ένα ωραιότατο μίγμα, το οποίο βέβαια θα έβαζα στο ψυγείο για...συντήρηση.

Παράπονα δεν άκουσα. Ο έρωτας μόνο κατέβασε λίγα μούτρα και η αγάπη απείλησε με αποχώρηση. Αλλά ποιος νοιάζεται; Τα χτυπούσα όλα μαζί στην τελευταία ταχύτητα, αλλά ήταν αδύνατον να καλύψω τις φωνές τους. Τα στερεότυπα είχαν περικυκλώσει από παντού τις αμφισεξουαλικές φαντασιώσεις και τις γρονθοκοπούσαν ανελέητα, η αλήθεια είχε γίνει ένα με το ψέμα (δεν ξεχώριζες πια το χρώμα της) και οι επιλογές συνωμοτούσαν με τον ενθουσιασμό κάνοντάς με να διαπιστώνω με πικρία πόσο εύκολα και...συνωμοτικά μπορεί να προκύψει το λάθος.

Επιτέλους έφτασε η στιγμή να ρίξω το μίγμα μου στη φόρμα. Ήταν, όμως, περισσότερο από ότι συνήθως και υπερχείλισε. Υπερχειλίζει η τελειότητα;

Μάλλον η φόρμα μου θα φταίει. Είναι φτιαγμένη απο ατελείς ανθρώπους...Τόσο ατελείς που η άγνοια και η έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης, τους κάνει να θέλουν να τα χωρέσουν όλα στα δικά τους καλούπια.

Καλά έκαναν τα στερεότυπα και μάχονταν με την αμφισεξουαλικότητα, με τις πολλές ''συγχρονισμένες'' περιπτύξεις, με την επιλογή πάνω από ενός συντρόφων προς αναζήτηση της τελειότητας. Δε φταίνε αυτά. Έτσι έχουν μάθει.

Καλά έκαναν, όμως και ο έρωτας, αλλά και η αγάπη που απειλούσαν με αποχώρηση. Κι ας χαρακτηρίστηκαν αμέτρητες φορές ως εγωιστές. Κι, όμως ο εγωισμός δε χωρά στις δικές τους ξεχωριστές φόρμες. Θα τον βρείτε οπουδήποτε αλλού....

Έβγαλα δυο μικρότερα φορμάκια για να χωρέσει η πολυπλοκότητα. Πλέον και τα τρία δημιουργήματά μου φούσκωναν από έπαρση μέσα στο φούρνο μου.

''Έλα φιλενάδα......Έτοιμο το...γλυκό; Να έρθω; Έχω και να σου πω''.

Έφτιαξα καφέ, έκοψα δυο κομμάτια (το δικό μου πολύ μικρό – δεν αντέχω τα πολλά συστατικά -) και ήμουν έτοιμη να ακούσω τί ήταν αυτό το συγκλονιστικό που είχε να μου πει.

''Είμαι ερωτευμένη.''

''Εσύ;'' απόρησα.

''Εγώ. Τέρμα οι αναζητήσεις, οι πειραματισμοί, οι πολυπλοκότητες. Τη θέση τους πήρε η ζήλεια''.

Μου ήρθε στο μυαλό ο Σαίξπηρ ''Να φυλάγεσαι αφέντη μου από τη ζήλεια. Είναι η πρασινομάτα λάμια που χλευάζει τη σάρκα που τη θρέφει''.

Της το είπα.

''Να φυλάγεσαι αφέντη μου από την αναζήτηση''', μου ανταπάντησε. ''Είναι η μεγαλύτερη πηγή δυστυχίας'' .

''Δυστυχίας; Μα η αναζήτηση μας οδηγεί στην τελειότητα. Αυτό δεν έλεγες; Αυτό δεν έκανα εγώ όλη μέρα σήμερα;''

''Και ποιος σου είπε ότι τελειότητα σημαίνει ευτυχία; Η τελειότητα δε με αφορά. Μπορεί επιφανειακά και χάριν εντυπωσιασμού να την επιδιώκουμε, αλλά όλοι την ατέλεια αγαπάμε. Ο έρωτας εκεί βρίσκεται''.

''Και το σεξ;''

''Το σεξ μπορείς να το βρεις παντού και να χωρέσει παντού. Σε μεγάλες και μικρές ''φόρμες''. Μα μην τα μπερδεύεις. Άλλο έρωτας, άλλο σεξ''.

Πουτάνα. Σκέφτηκα. Με έκανες να ασχολούμαι με την τελειότητα, ενώ εσύ έβρισκες την ευτυχία.

''Θα μας τρελάνεις φιλενάδα!'' φώναξα.

Ένα μικρό μειδίασμα στην άκρη των χειλιών της χρωμάτιζε ξανά την αλήθεια....