Αγαπημένη Κίρκη......

Υπάρχει κάτι που παρασέρνει το νου. Μια μικρή αχτίδα ουράνιου τόξου που περιπλέκεται στα μαλλιά μας την ώρα εκείνη ακριβώς που απολαμβάνουμε τη βροχή. Μια υποψία αντιφατικότητας μέσα στη βάρκα που μας ταξιδεύει στο πέλαγος της λογικής. Πόσοι από σας χορέψατε στην καταγίδα, πόσοι αφήσατε τα κουπιά και υποκλιθήκατε στη μοίρα; Και πόσοι το μετανιώσατε....
Γράφω σήμερα για να διαγράψω τη μοίρα από τη ζωή μου. Αυτή την ατέρμονη ύπαρξη που πάντα με τον τρόπο της καθόριζε τις επιλογές μου. Γράφω για να αποτινάξω από πάνω μου τη μοιρολατρία που διακρίνει κάθε ανασφαλή άνθρωπο.
Το ξέρω ότι θα πέσω στο γκρεμό, ότι θα με παρασύρουν οι άνεμοι, θα με μεθύσουν οι Λαιστρυγόνες, θα μείνω για πάντα αιχμάλωτη σε μια Κίρκη. Αλλά τί σημασία έχει; Θα είναι επιλογή μου.
 Όπως έλεγε και ο Φρομ '' Δε βρισκόμαστε σε μονόδρομο, αλλά σε σταυροδρόμι''. Ε, λοιπόν αυτό το γαμημένο σταυροδρόμι θέλω να το διαλέξω μόνη μου. Δε με νοιάζει πού θα με βγάλει, αρκεί να ξέρω ότι ήταν απόφασή μου.
Ποτέ δε γούσταρα τους μοιρολάτρες. Εκείνα τα ανθρωπάκια που κρύβονταν πίσω από υποτιθέμενες ειλημμένες αποφάσεις άλλων. Την ύπαρξή μου τη διαφέντευαν μοίρες, τη ζωή μου.....Κίρκες. Τις προτιμώ. Χίλιες φορές τις προτιμώ. Χίλιες φορές να μου πάρουν τα μυαλά όνειρα, επιθυμίες, ταξίδια, αποφάσεις.....Θα είμαι ευτυχισμένη τότε. Ευτυχισμένη μέσα σε ένα σύννεφο ελευθερίας που δημιούργησα εγώ.
Βγάζω τη γλώσσα σε εκείνη την παράφορα σίγουρη μοίρα μου. Μπορώ να τη νικήσω. Λίγη περισσότερη δύναμη θέλω μόνο ή μήπως αδυναμία;;

Σε κοροϊδεύω. Κάθε μέρα κοιμάμαι με άλλη και ξυπνώ με διαφορετική. Σε περιπαίζω και δεν το έχεις καταλάβει. Όταν το κάνεις.....θα έχω χαθεί.
Μη μου χτυπάς με συμπόνοια την πλάτη. Εξάλλου αυτή, όπως είπε και η Δημουλά, την έγραψε πρώτα λάθος ο Θεός. Μη με ξεγελάς ούτε με την αγάπη. 

Διαλέγω τον έρωτα που με τόση απλοχεριά προσφέρει ο διάβολος....